Uzun süredir tatlı bir teleşla hazırlandığımız Amerika yolculuğunun zamanı geldi çattı.
İlk defa yurt dışına çıkmanın verdiği heyacanın yanısıra bir de Leo ve Hera'dan ayrılmanın
hüznü çöktü üstüme.Daha gitmeden, geldiğimiz zaman bizi nasıl karşılayacaklarını düşünüyorum.
Bakalım ; sevinçden çılgınada dönebilirler,bunca zaman neredeydin bizi nasıl bırakıp gittin diye
küsebilirlerde.Bekleyip göreceğiz.Ama küserlerse ben onların gönlünü almasını bilirim.Döndüğümde ayrı kaldığımız her günün bedeli olarak ,merkez parka oynamaya ve göle yüzmeye götüreceğime rüşvet sözü verecem.Belki yine de küserler ama hiç olmazsa az küserler.
Neyse şimdi bana müsade,bu hüzünlü düşüncelere ara verip hazırlanmaya devam etmek lazım.
Yolculuk boyunca görüşmek üzere.Byyyy.
Çocuklarınız mı geride kalanlar? En çok özlerler bence.. Br de benim de yapmak istediğimdir; çocukları bırakabilmek ve gidebilmek bir başına Amerika'ya.. Dilerim keyifli geçer.. iyi yolculuklar:)
YanıtlaSilYorumunuz icin cok tesekkur ederim.Cocuklarim dedigim 2 kopek 8 kediden olusan bir ordu.Ama inanin onlar benim cocuklarim gibi.
YanıtlaSilSu an Amerikadayim .Nasil ozledigimi size anlatamam gozumde tutuyorlar.
Herhalde sizin cocuklar gercek cocuklardir.
:) evet benimkiler gerçek ama sizinkiler de sahiden bir orduymuş:)
YanıtlaSil